مقایسه آزمایشگاهی میزان ریزنشت فیشور سیلانت helioseal fبا استفاده از اسید فسفریک ۳۷ % و پرایمر سلف اچ

مقایسه آزمایشگاهی میزان ریزنشت فیشور سیلانت helioseal fبا استفاده از اسید فسفریک 37 % و پرایمر سلف اچ دکتر زهرا بحرالعلومی* - دکتر مریم نیازمند** *- استادیار گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد. **- دندانپزشک. چکیده زمینه و هدف: اخیراً استفاده از پرایمرهای سلف اچ به علت سادگی مراحل کار جهت فیشورسیلانت پیشنهاد می شود. هدف از این مطالعه مقایسه بین میزان ریزنشت فیشورسیلانت helioseal f با استفاده از دو روش می باشد. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی 36 دندان پرمولر خارج شده سالم انسان به روش تصادفی به دو گروه 18تایی تقسیم شدند. در گروه اول اچینگ با اسید فسفریک 37% انجام شد. در گروه دوم از پرایمر اسیدی prompt - lpop استفاده شد. سپس دندانها تحت هزار چرخه حرارتی (5-55 درجه سانتی گراد) قرار گرفتند و به مدت 24 ساعت در محلول فوشین بازی 2% غوطه ور شدند. سپس دندانها از وسط از جهت باکولینگوالی برش داده شده و زیر استریومیکروسکوپ، میزان ریزنشت بررسی شد. داده ها تحت آزمون های آماری mann-whitney u قرار گرفتند یافته ها: با آزمون mann-whitney u در ریزنشت سیلانت ها با استفاده از دو روش اختلاف معنی داری وجود نداشت(869/0p=). نتیجه گیری: در صورت عدم همکاری بیمار و ایزولاسیون مناسب استفاده از پرایمر سلف اچ برای فیشور سیلنت توصیه می گردد. کلید واژه ها: فیشورسیلانت – ریزنشت – پرایمر سلف اچ